guffaw [ɡəˈfɔː] A.v қарқылдау, жырқылдау, кеңкілдеу ¨They all guffawed at his jokes. – Оның қалжыңдарына олар(дың) ішек-сілесі қата күлді. B.n қарқыл, жырқыл, кеңкіл ¨She let out a loud guffaw. – Ол қарқылдай күлді. ¨He tried to ask her between guffaws what had happened. – Кеңкілдей күле отырып, ол не болғанын сұрағысы келді.