halting [ˈhɔːltɪŋ; BrE also ˈhɒltɪŋ] adj (сөз не жүріс ж) үздік-создық, кібіртіктеген, қарайлаған, айналсоқтаған, төңіректеген, тиіп-қашқан (syn: hesitant) ¨a halting conversation – үздік-создық әңгіме ¨a toddler's first few halting steps – сәбидің/бөбектің қалтылдай басқан алғашқы бірнеше қадамы ¨Europe's halting progress towards greater unity. – Европаның үлкен одақ/бірлік болуға қарай кібіртіктей/қарайлай ілгерілеуі.