handcuffs [ˈhændkʌfs] n (also informal cuffs) қолкісен, (қол)бұғау ¨a pair of handcuffs – бір жұп қолкісен ¨She was led away in handcuffs. – Оның қолын бұғаулап алып кетті. ¨The prisoners wore handcuffs and iron chains on their legs. – Тұтқындардың қолы бұғауланып, аяқтарына шынжыр кісен тағылыпты.