harry [ˈhæri] v (harries, harrying, harried, harried) (formal) 1. ~ sb мазасын алу, мезі қылу, есін шығару (syn: harass) ¨She has been harried by the press all week. – Баспасөз бір жеті бойы оның соңынан қалмады. 2. ~ sb/sth соңына түсу, өкшелеу, қуу (syn: harass) ¨They harried the retreating army. – Олар шегініп бара жатқан армияны қуды.