high-handed adj білек күшіне сүйенген, ұрдажық, әміршіл, өктем (syn: overbearing) ¨a high-handed manner - өктемшілдік ¨She's always so arrogant and high-handed in her dealings with people. – Кісілермен айналысқанда ол ылғи да тәкаппар әрі өктем.