hoof [huːf] A.n 1. (pl ~s or hooves [huːvz]) тұяқ (малдың) 2. (idm) *on the hoof a) мал(ды тірідей) сату b) (BrE, informal) апыл-ғұпыл істеу ¨I often have lunch on the hoof between two appointments. – Екі кездесу арасында тамақты апыл-ғұпыл жеймін. ¨the consequences of making government policy on the hoof – үкімет жоспарын апыл-ғұпыл істеудің салдары B.v 1.~ sth (informal) допты қатты, алысқа тебу 2. (idm) *hoof it (informal) жаяу бару, жаяу жүру ¨We hoofed it all the way to 42nd Street. – 42-нші көшеге дейін жаяу бардық.