humiliate [hjuːˈmɪlieɪt] v ~ sb/yourself/sth қорлау, намысына тию, шамына тию, масқара ету, абыройын төгу, абыройына нұқсан келтіру ¨I didn't want to humiliate her in front of her colleagues. – Әріптестерінің алдында оның намысына/шамына тигім келмеді. ¨I've never felt so humiliated. – Бұрын бұндай қорлықты көрмеп едім. ¨How could I humiliate myself like that? – Қалай ғана бүйтіп/өстіп өзімді қорлағанмын? ¨The party was humiliated in the recent elections. – Таяудағы сайлауда партияның абыройы айрандай төгілді.