hunch [hʌntʃ] A.v бүкірею, мықшию, дөңкию, бүкшию ¨She leaned forward, hunching over the desk. – Ол столдан аса дөңкие/бүкшие алға еңкейді. ¨~ sth He hunched his shoulders and thrust his hands deep into his pockets. – Ол дөңкиіп, қолдарын қалтасына батыра салды. B.n күдік, секем, күмән; сезім, (бірн-ні) іші сезу, болжам ¨It seemed that the doctor's hunch had been right. – Дәрігердің іші шынымен де бірнәрсені сезіпті. ¨My hunch is that the burglars are still in the area. – Әй, осы ұрылар әлі осы тұста жүр-ау деп ойлаймын. ¨I had a hunch (that) you'd be back. – Оралатыныңды сезге(н)мін. ¨to follow/back your hunches – ішкі сезіміне сүйену