husk [hʌsk] A.n қабық, қауыз, қабыршық (дәннің, бұршақтың, т.с.с.) ¨Brown rice has not had the husks removed. – Қоңыр күріштің қауызы/қабығы аршылмапты. ¨(figurative) There was only the husk left of his former self. – Оның баяғы қалпынан құр сүлдері ғана қалыпты. B.v ~ sth (дәннің, бұршақтың, т.с.с.) қауызын, қабыршығын, қабығын аршу