ignorance [ˈɪɡnərəns] n 1.~ (of/about sth) білмеушілік, білместік, беймәлімдік, білімсіздік, хабарсыздық ¨widespread ignorance of/about the disease – ауру жайлы ешбір мәліметтің болмауы ¨They fought a long battle against prejudice and ignorance. – Олар теріс түсінік және хабарсыздықпен ұзақ айқасты. ¨She was kept in ignorance of her husband's activities. – Күйеуінің істері/жұмысы жайлы ол мүлде хабарсыз болды. ¨Children often behave badly out of/through ignorance. – Балалар көбінесе білместіктен тентектік жасайды. ¨I hate to admit my ignorance, but how does it work? – Білмейтінім рас, мынау қалай істейді? 2. (idm) *ignorance is bliss (saying) “білмеушілік – шаттық» ¨Some doctors believe ignorance is bliss and don't give their patients all the facts. – Кейбір дәрігерлер білмегендік бақыт деп санап, науқастарына барлық жайтты айта бермейді.