quiver [ˈkwɪvə(r)] A.v дір/ бүлк ет(кіз)у, дірілде(т)у, бүлкілдету (syn: tremble) ♦Her lip quivered and then she started to cry. – Ерні дір етті де ол жылай бастады. ♦The memory of that day made him quiver with anger. – Сол күнді еске алса, ашудан дірілдейтін. B.n 1.діріл, тебреніс, толқу (дененің) ♦He felt a quiver of excitement run through him. – Денесі тебірене дір ете қалды. ♦Jane couldn't help the quiver in her voice. – Джейн (өз) даусындағы дірілді жасыра алмады. 2. қорамсақ (жебелерге/ садақ оқтарына арналған қап)