imbue [ɪmˈbjuː] v ~ sb/sth (with sth) (formal) сезімге, пікірге толу, сезім кернеу (syn: infuse) ¨Her voice was imbued with an unusual seriousness. – Даусында әдеттен тыс бір салмақтылық болды. ¨He was imbued with a desire for social justice. – Оның тұла бойын әлеуметтік әділет сезімі билеген еді.