implore [ɪmˈplɔː(r)] v (formal or literary) қиылу, қиыла өтіну, жалыну (syn: beseech, beg) ¨~ sb to do sth She implored him to stay. – Ол одан қал деп өтінді. ¨‘Help me,’ he implored. – «Маған көмектесіңдерші» деп жалынды ол. ¨~ sb Tell me it's true. I implore you. – Бұл рас па, айтшы. Өтінемін.