impropriety [ˌɪmprəˈpraɪəti] n (pl -ties) (formal) жөнсіздік, теріс әрекет (opp: propriety) ¨There was no evidence of impropriety. – Ешбір жөнсіздік факті болмады. ¨accusations of financial impropriety – қаржылай жөнсіздіктер туралы айыптаулар ¨He said that he would resign his post if the public felt he had engaged in improprieties. – Ол егер қоғам оны жөнсіздіктерге қатысы бар деп ойласа, отставкаға кететінін айтты.