improvise [ˈɪmprəvaɪz] v 1.амалдау, қолда барды іске/қажетке жарату ¨There isn't much equipment. We're going to have to improvise.– Көп жабдық жоқ. Бірдеңе қылып амалдамақшымыз. ¨~ sth We improvised some shelves out of planks of wood and bricks. – Ағаш тақтайшалар мен кірпіштерден біраз сөрелер әзірледік. 2.ойдан шығара/құрастыра айту, суырып салу ¨‘It'll be ready some time next week, I expect,’ she said, improvising. – Келесі аптада әзір болады деп ойлаймын, деді ол ойынан құрастыра. ¨~ on sth He improvised on the melody. – Ол ырғақты жанынан шығарды. ¨~ sth an improvised speech – бейресми/қағазсыз сөз/сөйлеу