impulse [ˈɪmpʌls] n 1. ~ (to do sth) (кенет) сезім, қалау; қозу, құлшыныс, толқу, ұмтылыс, кернеу ¨He had a sudden impulse to stand up and sing. – Кенет тұра салып өлең айтқысы келіп кетті. ¨I resisted the impulse to laugh. – Қысқан күлкіні тежедім. ¨Her first impulse was to run away.– Ә дегенде қаша жөнелгісі келді. ¨The door was open and on (an) impulse she went inside. – Ашық тұрған есіктен арындай ішке кірді. ¨He tends to act on impulse. – Оның шалт қимылдайтыны бар. 2. (technical) импульс, серпін, екпін, түрткі ¨nerve/electrical impulses – нерв (жүйке)/электр импульстары/серпіндері ¨The impulse is conducted along the length of the wire. – Импульс сымның өне бойынан өтеді. 3. (formal) серпін, түрткі ¨to give an impulse to the struggling car industry – жанталасып жатқан көлік өнеркәсібіне серпін беру ¨He was motivated by the impulse for social reform. – Ол әлеуметтік реформаға құлшынды.