inaudible [ɪnˈɔːdəbl] adj ~ (to sb) естілмейтін (opp: audible) ¨She spoke in an almost inaudible whisper. – Ол мүлде естілмейтін күбірмен сөйледі. ¨The whistle was inaudible to the human ear. – Ысқырық адам құлағына естілмейтіндей еді/естілмеді.