incapacitate [ˌɪnkəˈpæsɪteɪt] v ~ sb/sth (formal) кембағал болып қалу, кемтар ету ¨He was incapacitated by old age and sickness. – Қарттық пен науқастық оны кембағал етті. ¨mentally incapacitated people – ақыл-ойы кем адамдар