incur [ɪnˈkɜː(r)] v (-rr-) (formal) ~ sth (бірнәрсеге) ұшырау, душар болу, шалдығу, ұрыну, тап болу, кезігу ¨She had incurred the wrath of her father by marrying without his consent. – Рұхсатсыз үйленген ол әкесінің кәріне ілікті. ¨You risk incurring bank charges if you exceed your overdraft limit. – Овердрафт (кредит кард арқылы шекті мөлшерде банктен қарыз алу) лимитінен ассаң банкке еселей қайтарасың.