indecency [ɪnˈdiːsnsi] n (pl -cies) 1.әдепсіздік, анайылық, арсыздық, ұятсыздық, бәдіктік, ерсілік ¨an act of gross indecency – барып тұрған арсыздық әрекеті ¨He was appalled by the indecency of their songs. – Ол олардың әндерінің анайылығына жағасын ұстады. 2.әдепсіз қылық, сөз, ерсілік ¨He shouted indecencies at anyone who passed. – Өткен-кеткен әркімге ол былапыт сөздер айта айқайлады.