indictment [ɪnˈdaɪtmənt] n 1. ~ (of/on sb/sth) жаман белгі, теріс нышан ¨The poverty in our cities is a damning indictment of modern society. – Қалаларымыздағы кедейлік - қазіргі заманғы көғамның кеселді екенінің белгісі. ¨This research is a terrible indictment on the medical profession. – Бұл зерттеу дәрігерлік қызметтің сұмдық халде екенін көрсетеді. 2. (especially NAmE) (ресми) айыптау; айыптау құжаты 3. (especially NAmE) (ресми) айыптау, айып тағу(шылық) ¨This led to his indictment on allegations of conspiracy. – Осының нәтижесінде оған қастандық ұйымдастырмақ болды деген айып тағылды.