indulgence [ɪnˈdʌldʒəns] n 1. (usually disapproving) шіреу, шірену, тартынбау, тізгінді жіберу, еркіне қою(шылық) ¨to lead a life of indulgence – шірей өмір сүру ¨Avoid excessive indulgence in sweets and canned drinks. – Тәтті мен қалбырланған сусынға бас қоюдан аулақ бол. ¨The menu offers a temptation to over-indulgence. – Меню көздің жауын алады/ішекті шұрқыратады. ¨There is no limit to the indulgence he shows to his grandchildren. – Ол немерелеріне қой деп айтқан емес. 2.рахатшылық, көңіл көтеру, сергу ¨The holiday was an extravagant indulgence. – Демалыс - қымбат ермек болды. 3. (formal) түсінікпен қарау(шылық), көз жұма қарау,  кешіру (syn: patience) ¨They begged the audience's indulgence. – Олар жиналған жұрттан түсінікпен қарауын өтінді.