infuriate [ɪnˈfjʊərieɪt] v қатты ашуландыру, ызаға бөктіру, өте кіжіндіру (syn: enrage) ¨~ sb Her silence infuriated him even more. – Оның үнсіздігі оны тіптен ызаландырды. ¨it ~s sb that…/to do sth It infuriates me that she was not found guilty. – Оның кінәлі деп танылмағаны мені ызаландырады.