inner [ˈɪnə(r)] adj 1.ішкі, ішкі жақтағы, ішіндегі; орта(сын)дағы (opp: outer) ¨an inner courtyard – ішкі аула ¨inner London – орталық Лондон ¨the inner ear – ішкі құлақ 2.ішкі (сезім, дүние, жан дүние) ¨She doesn't reveal much of her inner self. – Ол жан дүниесін аша бермейді. ¨An inner voice told him that what he was doing was wrong. – Ішкі түйсігі істеп жүргенінің қате екенін аңдатты.