intermission [ˌɪntəˈmɪʃn] n 1. (especially NAmE) антракт, үзіліс ¨Coffee was served during the intermission. – Антракт кезінде кофе ұсынылды. ¨(NAmE) After intermission, the second band played. – Антракттан соң екінші топ ойнады. 2.үзіліс, дамыл ¨This state of affairs lasted without intermission for a hundred years. – Бұл жағдай дамылсыз жүз жыл бойы жалғасты.