interpose [ˌɪntəˈpəʊz] v (formal) 1. ~ sth әңгімені сұрақпен не сөзбен үзіп, бөліп жіберу, ірку ¨‘Just a minute,’ Charles interposed. ‘How do you know?’ – «Бір сәтке», деп Чарльз әңгімені үзді/ірікті. «Қайдан білесің?» 2. ~ sb/sth (between A and B) қыстыру, арасына қою ¨He quickly interposed himself between Mel and the doorway. – Ол жалма-жан Мел мен есік жақ тұстың арасына тұра қалды.