interruption [ˌɪntəˈrʌpʃn] n 1.үзу, үзіліс, ірку, іркіліс, кідіріс ¨The birth of her son was a minor interruption to her career. – Ұлының тууы карьерасындағы аздаған іркіліс/кідіріс болды. ¨an interruption to the power supply – қуатты/электрді жеткізудегі іркіліс ¨I managed to work for two hours without interruption. – Іркіліссіз екі сағат бойы істедім. 2.үзу, бөлу, килігу, кимелеу, ентелеу ¨He ignored her interruptions. – Ол оның киліге қойған сұрақтарын елемеді. ¨She spoke for 20 minutes without interruption. – Ол 20 минут бойы үздіксіз сөйледі.