jail [dʒeɪl] A.n түрме, абақты ¨She spent a year in jail. – Ол бір жыл түрмеде өткізді. ¨He has been released from jail. – Оны түрмеден/абақтыдан босатты. ¨a ten-year jail sentence – он жылға түрмеге кесу ¨Britain's overcrowded jails – Британияның лықа толған түрмелері B.v ~ sb (for sth) түрмеге/абақтыға қамау/отырғызу/жабу (syn: imprison) ¨He was jailed for life for murder. – Кісі өлтіргені үшін оны өмір бойы түрмеге жапты.