juvenile [ˈdʒuːvənaɪl; NAmE ˈdʒuːvənl] A.adj 1. (formal or law) жеткіншек(ке)/ жасөспірім(ге қатысты) ¨juvenile crime/employment – жасөспірім(дер) қылмысы/жасөспірімдерді жұмыспен қамту ¨juvenile offenders – жасөспірім тәртіп бұзушылар 2. (disapproving) аңғал, албырт, бала сияқты (syn: childish) ¨juvenile behaviour – аңғал мінез ¨Don't be so juvenile! – Соншама бала болып кеттің бе?! B.n (formal or law) жеткіншек, жасөспірім ¨Most of the suspects were juveniles under the age of 17. – Күдіктілердің көпшілігі 17 жастан төмен жасөспірімдер еді/болып шықты.