limp [lɪmp] A.adj 1.әлсіз, бос(аң) ¨His hand went limp and the knife clattered to the ground. – Оның қолынан әл кетіп, пышақ жерге құлады. ¨She felt limp and exhausted. – Ол шаршап-шалдықты. ¨His arm hung limp at his side. – Қолы бір жағында бос салбырап тұрды/салбырады. 2.мықты/қатты емес, бос ¨The hat had become limp and shapeless. – Қалпақ/Шляпа бүктетіліп, пішінін жоғалтыпты. ¨Her hair looked limp and lifeless. – Шашы ұйыса ұйпаланып тұрды.  B.v сылту, ақсаңдау, шоңқаңдау ¨She had twisted her ankle and was limping. – Ол тобығын қайырып алып, ақсаңдап жүрді. ¨Matt limped painfully off the field. – Мәт алаңнан/ алқаптан ауырсына сылти/шоңқаңдай басып кетті. ¨(ауысп. мағ.) The plane limped back to the airport. – Ұшақ әуежайға қалт-құлт ете/әрең оралды. ¨(ауысп. мағ.) The government was limping along in its usual way. – Үкімет баяғысынша шоңқаңдауда. C.n сылту(шылық), ақсаңдау, шойқаңдау, шойнаңдау ¨to walk with a slight/pronounced limp – аздай/кәдімгідей сылти баса жүру ¨The accident had left him with a slight limp. – Оқиғадан соң ол сәл сылтитын болды.