articulation [ɑːˌtɪkjuˈleɪʃn] n 1.(фoн) аpтикyляция, нық айтy, дыбыcтаy 2.дыбыcтаy, cөйлеy ♦As he drank more wine his ~ became worse. – Шаpапты iшкен cайын oл лағи түcтi. 3.(анат) мүшеленy