meander [miˈændə(r)] A.v 1. (өзен, жол, тб ж) ирелеңдеу, бұралаңдау ¨The stream meanders slowly down to the sea. – Жылға баяу ирелеңдеп барып теңізге құяды. 2. сенделу, сандалу, кезу, аралау (syn: wander) ¨They meandered around the old town admiring the architecture. – Олар ескі қаланың архитектурасына/ сәулетіне тамсана қарап, аралап жүрді. 3.балпылдап әрнәрсені айту, балпылдау, әрнәрсенің басын бір шалу B.n 1. иiн, иiлiс, бұрылма, ирек, ирелең, бұралаң ¨the meanders of a river – өзен бұралаңдары/ ирелеңдері 2. сенделу(шілік), сандалу, маңу, кезу, аралау¨a pleasant meander along tracks through pastures and woodland – жайылымдар мен тоғайлар арасындағы соқпақ бойымен бейқам кезу ¨(ауысп. мағ.) a meander through various fields of learning – оқудың түрлі саласымен танысу