misfortune [ˌmɪsˈfɔːtʃuːn] n  жолы болмау, қырсық, сор, ісі оңбау, сәтсіздік (syn: blow, disaster) ¨He has known great misfortune in his life. – Ол өміріндегі ірі қырсыққа шалынды. ¨We had the misfortune to run into a violent storm. – Алапат дауылға ұрынып, көрмегенді көрдік. ¨She bore her misfortunes bravely. – Ол басына түскен ауыртпалықтарға мойымады.