monosyllabic [ˌmɒnəsɪˈlæbɪk] adj 1.бірбуынды, бір ғана буыны бар (сөз) ¨a monosyllabic word - бірбуынды сөз 2.тұйық, көп сөйлемейтін ¨Ralph grew increasingly monosyllabic as the evening progressed. – Кешкі уақыт сырғыған сайын Ральф тұйықтала түсті.
monosyllabic [ˌmɒnəsɪˈlæbɪk] adj 1.бірбуынды, бір ғана буыны бар (сөз) ¨a monosyllabic word - бірбуынды сөз 2.тұйық, көп сөйлемейтін ¨Ralph grew increasingly monosyllabic as the evening progressed. – Кешкі уақыт сырғыған сайын Ральф тұйықтала түсті.