mooch [muːtʃ] v (informal) 1. (BrE) (syn: potter) кезу, аралау, (әрі-бері) жүру, сенделу ¨He's happy to mooch around the house all day. – Ол күні бойы үйде жүргенге мәз. ¨We had coffee then mooched down to the beach. – Кофе іштік те жаймен пляжға бардық. 2. ~ (smth) (off smb) (NAmE) сұраншақтану, жөнсіз сұрағыштау, тілену, тілемсектену (syn: cadge) ¨He's always mooching off his friends. – Ол достарынан сұрағыштайды да жүреді.