mound [maʊnd] n 1. үйме, қорым, үйінді (топырақтың не тастың); төбе, дөң ¨a Bronze Age burial mound – қола дәуірінен қалған мола/ қорым ¨The castle was built on top of a natural grassy mound. – Қамал шөп өскен дөңнің үстіне тұрғызылған 2.үйме, үйінді (syn: heap) ¨a small mound of rice/sand – шағындап үйген күріш/құм ¨(ауысп. мағ.) I've got a mound of paperwork to do. – Жұмысым үйіліп жатыр.