mouthpiece [ˈmaʊθpiːs] n 1. «ауыздық», телефон тұтқасының сөйлейтін бөлігі, рупор ¨He put his hand over the mouthpiece and called his wife to the phone. – Ол телефонның ауыздығына қолын қойып, әйелін шақырды. 2.мүштік, «еріндік» (үрмелі муз-қ аспаптың ерін тірейтін тұсы) 3. mouthpiece (of/for smb) (ұйымның, топтың, тсс атынан) сөйлеуші, өкіл, спикер ¨The newspaper has become the official mouthpiece of the opposition party. – (Осы) газет оппозициялық партияның басылымына айналды. ¨The Press Secretary serves as the President's mouthpiece. – Пресс-секретарь/ Баспасөз хатшысы Президенттің сөйлеушісі міндетін атқарады. ¨The media is controlled by the state and acts as a mouthpiece for the ruling party. – Медиа/ БАҚ мемлекеттің бақылауында және билеуші партияның пікірін білдіреді.