naive [naɪˈiːv] adj (also naïve) 1. (disapproving) аңқау, аңғал ¨to be politically naive – саяси аңғал болу ¨I can't believe you were so naive as to trust him! – Сені соған сенетіндей осыншама аңғал дегенге сенбеймін!  ¨a naive question – баланыкіндей/ аңғал сұрақ 2. (approving) ақкөңіл, аңқау, аңғал, бейкүнә, қарапайым, жай, күй талғамаған (syn: artless) ¨Their approach to life is refreshingly naive. – Олардың өмірдегі аңғалдығы/ өмірге (бейкүнә) қарасы қайран қалдырады. 3. (technical) «жай»/ наив стиль (суретті, тсс әдейі қарапайым не баланыкіндей етіп салу)