nobility [nəʊˈbɪləti] n 1. the ∼  ақсүйектер, төре тұқымы, төрелер, аристократия, жоғарғы тап, шонжарлар (syn: aristocracy) 2. (formal) тектілік, тәрбиелілік ¨The bravery and nobility of these men who died for their country. – Өз елі үшін қаза болған осы адамдардың ержүректігі мен тектілігі. ¨They gave tribute to his courage and nobility. – Олар оның өжеттігі мен тектілігіне тағзым/ тәжім етті.