noble [ˈnəʊbl] A.adj (∼r , ∼st) 1.текті, ізгі, өнегелі, көргенді, игі ¨a noble leader – ізгі/ текті/ дара жетекші ¨noble ideals – ізгі/ игі идеалдар ¨He died for a noble cause. – Ол ізгі іс үшін шейіт/ шаһид болды. ¨It was very noble of you to go so far to take him home. – Оны үйің(ізг)е дейін апарып бір тектілік/ көргенділік жасапсың(ыз). 2. әсерлі, тамаша, сүйсіндіретін, тамсандыратын, келісті, еңселі (syn: splendid) ¨a noble building – еңселі үй-жай/ ғимарат 3. ақсүйек/ төре тұқымы(ның, -на жататын), аристократ, жоғарғы тап(тың), шонжар (syn: aristocratic) ¨a man of noble birth – ақсүйек ортада туған адам ¨one of the noblest families in Portugal – Португалияның аристократ тұқымдарының/ руларының бірі B.n ақсүйек, төре тұқымы(ның адамы), аристократ, жоғарғы тап өкілі, шонжар (syn: aristocrat) ¨The cost of the arch was met by Milanese nobles. – Арканың тұрғызуға Миланның ақсүйектері қаражат бөлді. ¨The regime was supported by a group of powerful nobles. – Режимді қуатты жоғары тап өкілдері қолдады.