nuisance [ˈnjuːsns] n 1.қырсық, пәле, кесел, бөгет ¨I don't want to be a nuisance so tell me if you want to be alone. – Саған бөгет болғым келмейді, жеке қалғың келсе, айтқын. ¨I hope you're not making a nuisance of yourself. – Жөні жоқ қырсығып тұрмаған шығарсың деп ойлаймын. ¨It's a nuisance having to go back tomorrow. – Ертең қайта оралу деген бір қырсық болып тұр/ Қырсық шалып ертең кері оралу керек болып тұр. ¨What a nuisance! – Неткен қырсық! 2. (law) жұрттың мазасын алушылық, шырқын бұзушылық, тәртіпсіздік, дарақылық ¨He was charged with causing a public nuisance. – Оған жұрттың шырқын бұзды деген айып тағылды.