oaf [əʊf] n ақымақ, ебедейсіз, епсіз, қорбиған ♦Mind that cup, you clumsy oaf! – Ана құтыны/ кесені байқа-оу, қорбимай! ♦He stood there grinning like an oaf. – Ол сонда ақымақша ақсиа күліп тұрды.