oath [əʊθ] n (pl oaths [əʊðz]) 1.ант ♦to take/swear an oath of allegiance – (адал болуға) ант беру ♦Before giving evidence, witnesses in court have to take the oath. – Айғақ бермес бұрын куәлар сотқа ант берулері керек. ♦All members had to swear a solemn oath never to reveal the secrets of the organization. – Ұйымға мүшелердің бәрі оның құпияларын ашпауға салтанатты ант берді/ ішті. ♦You are bound by oath to tell the truth. – Шындықты айтуға сені/сізді ант міндеттейді. 2. (old-fashioned) боқтана сөйлеу, боқтану, боқтау ♦She heard the sound of breaking glass, followed by a muttered oath. – Ол әйнектің сынғанын және одан соң боқтанған дауысты естіді. 3. (idm) *on/under oath (law) сотта шындықты айтуға ант берген ♦Is she prepared to give evidence on oath? – Ол ант бойынша айғақ айтуға әзір ме? ♦The judge reminded the witness that he was still under oath. – Судья куәге шындықты айтуға ант бергенін ескертті. ♦You have sworn under oath that you never met this man. – Сіз бұл кісіні ешқашан жолықтырмадым деп ант іштіңіз/ бердіңіз.