obligatory [əˈblɪɡətri] adj 1. ~ (for smb) (to do smth) (formal) міндетті, істелуі, тсс тиіс (syn: compulsory) (opp: optional) ♦It is obligatory for all employees to wear protective clothing. – Жұмысшылардың қорғаныш киім киіп жүрулері тиіс/ Жұмысшылар қорғаныш киім киіп жүруге тиісті. 2. (often humorous) салтқа айналған, міндетті, дәстүрлі ♦In the mid-60s he took the almost obligatory trip to India. – 60-жылдардың ортасында ол көптен қалмай Үндістанға саяхат жасады.