oblige [əˈblaɪdʒ] v (formal) 1. ~ smb to do smth міндеттеу, міндетті ету, (заң бойынша) мәжбүрлеу ♦Parents are obliged by law to send their children to school. – Ата-аналар заң бойынша балаларын мектепке беруге міндетті. ♦I felt obliged to ask them to dinner. – Оларды асқа шақыруға өзімді міндетті санадым. ¨He suffered a serious injury that obliged him to give up work. – Ол ауыр жарақаттанып, жұмысын тастауға мәжбүр болды. ♦Libel plaintiffs are virtually obliged to go into the witness box. – Жала жапты деп шағымданушылар іс жүзінде куә ретінде жауап беруге мәжбүр. 2.біреудің өтінішін орындау, жәрдемдесу ♦Call me if you need any help - I'd be happy to oblige. – Көмек қажет болса, хабарлас(ыңыз) – қуана жәрдемдесемін. ♦~ smb (with smth) Would you oblige me with some information? – Маған біраз мәлімет бере аласың(ыз) ба? ♦~ smb (by doing smth) Oblige me by keeping your suspicions to yourself. – Күмәндеріңді маған айтпай-ақ қойғаның дұрыс болар.