obscenity [əbˈsenәti] n (pl -ies) 1.бейәдептік, анайылық, ождансыздық, нәпсіқұмар тіл не жүріс-тұрыс ♦The editors are being prosecuted for obscenity. – Редакторларды ождансыздығы/ анайылығы үшін жауапқа тартуда. ♦the laws on obscenity – ождансыздық туралы заңдар 2.бейәдеп/ боғауыз/ дөрекі/ анайы сөз не мінез ♦She screamed a string of obscenities at the judge. – Ол судьяға аузына келгенін айтты.