obscure [əbˈskjuә(r)] A.adj 1.беймәлім, онша танымал емес (syn: unknown) ♦an obscure German poet – беймәлім неміс ақыны ♦He was born around 1650, but his origins remain obscure. – Ол 1650 жылы туған, алайда оның шыққан жері мен тегі беймәлім болып қалуда. 2.көмескі, бұлыңғыр, түсінуге қиын, түсініксіз ♦For some obscure reason, the group is very popular. – Неге екенін/ Белгісіз бір себептермен, бұл топ жұртқа кең танымал. ♦I found her lecture very obscure. – Оның лекциясы маған өте қиын көрінді. B.v ~ smth қиындату, бұлыңғыр/ көмескі ету, көлеңкелеу, кедергі болу, түсініксіз ету, күрделендіру ♦The view was obscured by fog. – Көріністі тұман тұмшалады. ♦We mustn’t let these minor details obscure the main issue. – Біз бұндай шағын ұсақ-түйектің негізгі мәселені көлеңкелеуіне жол бермеуге тиістіміз/ тиіспіз.