obscurity [əbˈskjʊərəti] n (pl -ies) 1.беймәлімдік, танымал еместік, тасада/ көлеңкеде қалушылық ♦The actress was only 17 when she was plucked from obscurity and made a star. – Қалың көптің арасынан суырып алып, жұлдыз еткенде актриса небәрі он жетіде еді. ♦He spent most of his life working in obscurity. – Өмірінің көп бөлігін ол көзге түспей еңбектеніп өткізді. 2.көмескілік, бұлыңғырлық, түсініксіздік, күрделілік ♦The course teaches students to avoid ambiguity and obscurity of expression. – Бұл курс студенттерге өз ойларын білдіргенде екіұштылық пен көмескілікті болдырмауға жәрдемдеседі. ♦a speech full of obscurities – екіұштылыққа толы сөз