obsession [əbˈseʃən] n 1. есіл дерті болу, ойынан кетпеу, бар ойлағаны болу, бірнәрсеге тым әуес/ құмар болу, ойынан шығара алмау ♦Her fear of flying is bordering on obsession. – Оның ұшудан қорықатыны бір ауытқушылық. ♦~ smb/smth The media’s obsession with the young prince continues. – Медианың/ Бұқаралық ақпарат құралдарының есіл дерті жас принц/ бекзада болуда. 2. ~ (with smb) есіл дерті, ойынан кетпеген кісі я нәрсе ♦Fitness has become an obsession with him. – Оның есіл дерті фитнес болып алды.