obtuse [əbˈtjuːs] adj (formal, disapproving) бірден ұға қоймайтын, баяу ұғатын, түсінбейтін ♦‘But why?’ said Charles, being deliberately obtuse. – «Бірақ, неге?», деді Чарльз ұқпағандай көрініп. ♦Are you being deliberately obtuse? – Әдейі ұқпай тұрмысың?